ગજની મદદે આવેલા શ્રી હરિનો પ્રસંગ કાવ્યના રૂપમાં.

ગિરી કંદરા ગુફા જળ તે જ્યાં ભર્યું તે શ્રી હરિ

વન વિહાર કેડી કંટક જળ પડયું તે શ્રી હરિ

પૂર્ણ તેજ ચંદ્ર આજ નિશા વિનાશ તે શ્રી હરિ

હસ્તિનીઓનું વિરાટ ઝુંડ વન વિહારતે શ્રી હરિ

ગજેન્દ્ર એવો શોભતો એરાવત જાણે શ્રી હરિ

ધબાંગ જળમાં ખાબક્યા જળ મહી તે શ્રી હરિ

કમલદંડ સૌ ટૂંટિયાં ભ્રમર બંધ તે શ્રી હરિ

મગરમચ્છ જાગીયા ને ભાગીયા જળના પરી

પુંછડાથી જળ કા પતા મચ્છ આવ્યા ગજ ભણી

રંગ રાગમાં મસ્ત હતો વરસો સુધી મોજું કરી

નજર ના રાખી પાણીમાં ઊંડાણ આવતા ભૂલ કરી

ઝાલી લીધો ઝોટી લીધો જમણો પગ દંતે જડી

ખેચાણો રાજા ગજ તણો ​હલી ધારને ધ્રુજી ધરા બધી
​
આંખથી ઓછાયો જોઈ સૂંઢ સ્પર્શ્યા તે શ્રી હરિ

સ્પર્શથી સાવધ થઈ સિત્કારી ઉઠ્યો ગજ કેસરી

હસ્તીની ચારેકોર ફરી મસ્તી થી જોવા આ કેસરી

ર કત જોયું આંખ માં ને જળ પણ બન્યું લાલ કેસરી

શું બન્યું આ શૂન્યમાં નભના પૂછતો રંગ કેસરી
​
​પાણીપતિ પાણી મહી બેઠો મગર પગને ગ્રહી

હસ્તિનીઓ રોતી રહી ને હાથી પણ રોતો હરિ

સાંભળી આર્તનાદ આકાશમાં આજ્ઞા કરી

ગરુડ કા પે આભને પાંખો ધરીને શ્રી હરિ

એ આવ્યા હરિ એ આવ્યા હરિ

છોડી સુદર્શન મોક્ષ આપ્યો મચ્છને

ગજ -પ્રાથના હૈયે ધરી સૂંઢાળવાની રક્ષા કરી

– અતુલ રાવ (અમર કથાઓ ગ્રુપ)