પૌરાણિક સમયના તે શ્રાપ જેના વિશે ઘણા લોકો છે અજાણ, આ કથાઓ દ્વારા જાણો તેના વિશે.
મિત્રો, તમે પૌરાણિક કાળના આવા ઘણા શ્રાપ (શાપ) વિશે વાંચ્યું હશે અથવા સાંભળ્યું હશે, જેનો સામનો આજે પણ માનવ જાતિ કરી રહી છે. પરંતુ આજે અમે તમને તે સમયગાળાના શ્રાપ વિશે જણાવવા જઈ રહ્યા છીએ, જેનાથી ભગવાન શિવ પણ બચી શક્યા ન હતા. અને આજે પણ તેઓ તે શ્રાપનો સામનો કરી રહ્યા છે. તો ચાલો સાથે મળીને પૌરાણિક સમયના આવા 4 રસપ્રદ શ્રાપ વિશે જાણીએ.
હિંદુ શાસ્ત્રો મુજબ, સમયાંતરે ભગવાને પણ શ્રાપનો સામનો કરવો પડે છે. તે શ્રાપ નીચે મુજબ જણાવવામાં આવ્યા છે.
ઋષિઓએ ભોલેનાથને શ્રાપ આપ્યો : મિત્રો, શું તમે ક્યારેય વિચાર્યું છે કે શા માટે ભગવાન શિવની પૂજા લિંગ અથવા શિવલિંગના રૂપમાં કરવામાં આવે છે. જો નહીં, તો જણાવી દઈએ કે તેની પાછળ પણ એક કારણ છે.
પૌરાણિક કથા અનુસાર, એક સમયે ભગવાન શિવ ઋષિઓ સાથે રહેવા વનમાં આવ્યા હતા. તે વનમાં રહેતા ઋષિઓની પત્નીઓ પણ તેમની સાથે રહેતી હતી. અને જ્યારે ભગવાન શિવ ત્યાં પહોંચ્યા ત્યારે તે ઋષિઓની પત્નીઓ શિવનું સ્વરૂપ જોઈને તેમના પર મોહિત થઈ ગઈ. જ્યારે તે ઋષિઓને આ વાતની જાણ થઈ તો તેઓએ ભગવાન શિવને પાઠ ભણાવવાનું નક્કી કર્યું.
તેઓ બધા જાણતા હતા કે તેઓ સામેથી ભગવાન શિવને નુકસાન પહોંચાડી શકશે નહીં, તેથી તેઓએ શિવજી પર હુમલો કરવા માટે વાઘ જેવા હિંસક પ્રાણીને મોકલ્યા. પરંતુ કહેવાય છે કે જે વ્યક્તિએ વાઘની છાલ ધારણ કરી હોય તેને વાઘ શું કરી શકે. ભગવાન શિવને જોઈને તમામ હિંસક પ્રાણીઓએ તેમને પ્રણામ કર્યા અને પોતપોતાના નિવાસ સ્થાનમાં પાછા ફર્યા.
આ જોઈને ઋષિઓએ ભગવાન શિવને શ્રાપ આપ્યો અને કહ્યું કે, હે શિવ, જેમ તમે અમારી બધી પત્નીઓને તમારા તરફ આકર્ષિત કરવા માટે મજબૂર કરી છે, તેથી તમારું લિંગ તમારા શરીરથી અલગ થઈને આ જ ક્ષણે જમીન પર પડી જાય. આટલું કહેતાં જ ભગવાન શિવનું લિંગ જમીન પર પડી ગયું અને લિંગ પડતાની સાથે જ જમીન ધ્રૂજવા લાગી જાણે ભૂકંપ આવ્યો હોય.
આ જોઈને ત્યાં હાજર મુનિઓ ભયથી ધ્રૂજવા લાગ્યા અને બધા શિવજીના ચરણોમાં નમી ગયા. પછી તેઓએ ભગવાન શિવ પાસે તેમની ભૂલ માટે માફી માંગી. અને શિવજી દયાળુ છે, તો તેમણે તે ઋષિઓને માફ કર્યા. એવું માનવામાં આવે છે કે આ શ્રાપને કારણે શિવના લિંગને શિવલિંગ તરીકે પૂજવામાં આવે છે.
પોપટે માતા સીતાને શ્રાપ આપ્યો : શાસ્ત્રોમાં કહેવામાં આવ્યું છે કે ખરાબ કર્મોનું પરિણામ હંમેશા ખરાબ જ આવે છે, પછી તે મનુષ્ય હોય કે ભગવાન. રામાયણ ઘણી ભાષાઓમાં લખાયેલ છે. વિવિધ રામાયણમાં અનેક પ્રકારની દંતકથાઓ જોવા મળે છે, જેનાથી ઘણા લોકો પરિચિત નથી.
એક કથામાં કહેવાયું છે કે બાળપણમાં એક વખત માતા સીતા પોતાના મિત્રો સાથે બગીચામાં રમતા હતા. ત્યાં બગીચામાં પોપટની જોડી ઝાડ પર બેઠી હતી. પોપટની જોડી ભગવાન રામ અને માતા સીતા વિશે વાત કરી રહી હતી.
માતા સીતા પોતાના ભવિષ્ય વિશે વધુ જાણવા માંગતા હતા. તેમણે પોતાની બહેનપણીઓએ કહીને બંને પક્ષીઓને પકડાવ્યા. સીતાજીએ કહ્યું કે હું જાનકી નંદનની પુત્રી છું. જ્યાં સુધી મારા લગ્ન ન થાય ત્યાં સુધી તમે બંને મારી સાથે મહેલમાં જ રહેશો અને તમને ત્યાં તમામ સુખ-સુવિધાઓ મળશે.
નર પોપટે કહ્યું, હે જનક પુત્રી, અમે આકાશના પંખી છીએ, તેથી અમે પિંજરામાં બંધ રહીને જીવી શકીશું નહીં. એટલા માટે અમને મુક્ત કરો. નર પોપટે કહ્યું કે મારી પત્ની ગર્ભવતી છે, તો તેને આવા સમયે જવા દો. અમે બંને એકબીજાનો વિયોગ સહન કરી શકતા નથી, તેથી તમે મારી પત્નીને જવા દો.
પરંતુ સીતાજીએ તેમની વાત ન સાંભળી. એટલે માદા પોપટને ખૂબ જ ગુસ્સો આવ્યો અને તેણે શ્રાપ આપ્યો કે જે રીતે તેં મને ગર્ભાવસ્થામાં મારા પતિથી અલગ કરી હતી, તેવી જ રીતે ગર્ભાવસ્થામાં દરમિયાન તારે પણ પતિથી અલગ થવું પડશે. આટલું કહેતાં જ માદા પોપટે પોતાનો જીવ ત્યજી દીધો.
નારદે વિષ્ણુજીને શ્રાપ આપ્યો : શિવપુરાણમાં કહેવાયું છે કે એકવાર નારદજી લક્ષ્મીજીના સ્વયંવરમાં પહોંચ્યા. એવું કહેવાય છે કે નારદજી પણ દેવી લક્ષ્મીથી મોહિત થયા હતા. ભગવાન વિષ્ણુ પણ સ્વયંવરમાં પહોંચ્યા હતા. મહર્ષિ નારદને ત્યાં જોઈને વિષ્ણુજીએ તેમનું મુખ વાંદરાના રૂપમાં બદલી નાખ્યું. જે પછી લક્ષ્મીજીએ વિષ્ણુજીને વર તરીકે પસંદ કર્યા.
ક્રોધિત થઈને મહર્ષિ નારદે ભગવાન વિષ્ણુને શ્રાપ આપ્યો કે જે રીતે હું સ્ત્રી માટે વ્યાકુળ થયો હતો, તેવી જ રીતે તમે પણ સ્ત્રી માટે દુઃખી થશો. જેના પરિણામે ભગવાન વિષ્ણુએ રામનું રૂપ ધારણ કર્યું અને શ્રાપ પૂરો કર્યો.
વૃંદાએ ભગવાન વિષ્ણુને શ્રાપ આપ્યો : હિંદુ ધર્મની માન્યતાઓ મુજબ, વૃંદા નામની છોકરીના લગ્ન જલંધર નામના રાક્ષસ સાથે થયા હતા, જે સમુદ્ર મંથનથી જન્મ્યો હતો. વૃંદા ભગવાન વિષ્ણુની ભક્ત તેમજ પવિત્ર સ્ત્રી હતી. આ કારણે જલંધર વધુ શક્તિશાળી બની ગયો હતો.
એવી માન્યતાઓ છે કે ભગવાન શિવ પણ જલંધરને હરાવી શક્યા ન હતા. આ પછી બધા દેવતાઓએ મળીને ભગવાન વિષ્ણુને પ્રાર્થના કરી. ભગવાન વિષ્ણુએ જલંધરનો વેશ ધારણ કર્યો અને પતિવ્રતા સ્ત્રી વૃંદા પાસે ગયા.
વૃંદાએ તેમને સ્પર્શ કરતા તેની પવિત્રતા સમાપ્ત થતા જ જલંધરની શક્તિનો અંત આવ્યો અને ભગવાન શિવે જલંધરનો વધ કરી દીધો. વૃંદાને આ વાતની જાણ થતાં જ તે ગુસ્સે થઈ ગઈ અને ભગવાન વિષ્ણુને શાલિગ્રામ બનવાનો શ્રાપ આપ્યો.
વૃંદાએ ભગવાન વિષ્ણુને શ્રાપ આપ્યો કે તેઓ પણ એક દિવસ તેમની પત્નીથી અલગ થઈ જશે. તેથી જ કહેવાયું છે કે રામના અવતારમાં ભગવાન માતા સીતાથી અલગ થાય છે. વૃંદાના શ્રાપને કારણે આવું થયું.
(ડિસ્ક્લેમર : અહીં આપેલી માહિતી સામાન્ય ધારણાઓ અને માહિતી પર આધારિત છે. અમે તેની પુષ્ટિ કરતા નથી.)
આ માહિતી ધ ડિવાઈન ટેલ અને અન્ય નેશનલ ન્યુઝ એજન્સીઓના ન્યુઝ આર્ટિકલ માંથી સંપાદન કરી લીધેલ છે.
