ગરુડ પુરાણ અનુસાર જાણો કેવી છે વૈતરણી નદી, અને કેવા પાપો કરનાર આ નદીમાં સડે છે.
હિંદુ પુરાણો અને શાસ્ત્રો અનુસાર સૃષ્ટિની શરૂઆતથી પૃથ્વીલોક પર જીવન ચક્ર ચાલી રહ્યું છે, એટલે કે જેણે આ પૃથ્વી પર જન્મ લીધો છે તેણે એક દિવસ મૃત્યુ પામવું જ પડશે. અને એવું માનવામાં આવે છે કે મૃત્યુ પછી યમદૂત આત્માને પોતાની સાથે યમપુરી લઈ જાય છે. પરંતુ પૃથ્વીલોકથી યમલોક સુધીની યાત્રા આત્મા માટે ખૂબ જ મુશ્કેલ હોય છે, જેનું વર્ણન ગરુડપુરાણમાં કરવામાં આવ્યું છે.
ગરુડ પુરાણ અનુસાર મૃત્યુ પછી આત્માએ યમલોક જવાના માર્ગમાં અનેક અવરોધોનો સામનો કરવો પડે છે. અને આ અવરોધો પૈકી એક માર્ગમાં આવતી વૈતરણી નદી છે. તો ચાલો જાણીએ કે ગરુડ પુરાણ અનુસાર આ નદી કેવી દેખાય છે?
ગરુડ પુરાણના ધર્મકાંડના પ્રેતકલ્પ અધ્યાય મુજબ, એક દિવસ પક્ષીઓમાં સર્વશ્રેષ્ઠ ગરુડ, ભગવાન શ્રી કૃષ્ણને પૂછે છે કે હે ભગવાન, મૃત્યુલોક અને યમલોકની વચ્ચે આવેલી વૈતરણી નદી સાથે જીવાત્માને શું સંબંધ છે અને તેમણે આ નદીમાં કેવા પ્રકારની સજા ભોગવવી પડે છે. અને પાપી આત્મા તેમાંથી કેવી રીતે પસાર થાય છે.
ત્યારે ભગવાન કૃષ્ણએ કહ્યું કે, હે ગરુડ, યમલોકના માર્ગમાં આવેલી વૈતરણી નદી જોવામાં ખૂબ જ ભયાનક છે અને મૃત્યુ પછી આ નદીમાંથી પસાર થનાર દરેક પાપી આત્માને તે ખૂબ જ ભયભીત કરાવે છે. આ મહાભયાનક નદી પરુ અને રક્ત રૂપી પાણીથી ભરેલી છે. એટલું જ નહીં, આ નદી માંસ અને કાદવથી પણ ભરેલી છે. પાપીઓને જોઈને આ નદી અનેક ભયાનક રૂપ ધારણ કરે છે. જેવો જ પાપી આત્મા આ નદીમાં પ્રવેશ કરે છે કે તરત જ આ નદીનું પાણી પાત્રની વચ્ચે ઘીની જેમ ઉકળવા લાગે છે.
તેનું પાણી જંતુઓથી અને વજ્ર સમાન સૂંઢવાળા જીવોથી ભરપૂર છે છે. આ સાથે, આ નદી ઘડિયાલ, વજ્રદંત અને તેમના જેવા અન્ય ઘણા હિંસક અને માંસ ખાનારા જળચર જીવોથી ભરેલી છે, અને પાપી આત્મા નદીમાં પ્રવેશતાની સાથે જ તે બાર સૂર્યની ગરમી સમાન તપવા લાગે છે. જેથી તે ભારે ગરમીમાં તે પાપી બૂમો પાડીને કરુણ વિલાપ કરે છે.
ગરમીને કારણે પાપી આત્માઓ પોતાના પ્રિયજનોને પોકારવા લાગે છે. અને જ્યારે તેમની નજીક કોઈ આવતું નથી, ત્યારે તેઓ આકરા તાપમાં અહીં-તહીં દોડવા લાગે છે અને જ્યારે તેઓ ગરમી સહન કરી શકતા નથી, ત્યારે તેઓ તે દુર્ગંધવાળા પાણીમાં ડૂબવા લાગે છે અને પોતાની આત્મગ્લાનિથી વ્યથિત થાય છે.
ત્યારે શ્રી કૃષ્ણ કહે છે કે હે ગરુડ, કેટલાક આત્માઓ એવા છે જેમણે મૃત્યુ પછી આ વૈતરણીમાં રહેવું પડે છે, જેમ કે જેઓ તેમના જીવનકાળ દરમિયાન આચાર્ય, ગુરુ, માતા-પિતા અને અન્ય વડીલોનો અનાદર કરે છે, તેઓએ આ મહાનદીમાં રહેવું પડે છે. આ ઉપરાંત જે જીવાત્મા પોતાના જીવનકાળમાં પોતાની પતિવ્રતા, સુશીલા અને ધર્મપરાયણ પત્નીને ત્યજી દે છે, તેણે આ નદીના પાણીમાં કાયમ નિવાસ કરવો પડે છે. અને સાથે જ જે જીવાત્મા પોતાના સ્વામી, મિત્ર, તપસ્વી, સ્ત્રી, બાળક અને વૃદ્ધાને મારી નાખે છે તે આ મહાનદીમાં જ પડે છે.
સાથે જ આગ લગાડનાર, ઝેર આપનાર, જૂઠી સાક્ષી આપનાર, મદીરા પીનાર, યજ્ઞનો નાશ કરનાર, રાજપત્ની સાથે ગમન કરનાર, બીજા વિશે ખોટી વાતો કરનાર, કથામાં વિક્ષેપ પાડનાર, પોતે આપેલી વસ્તુનું અપહરણ કરનાર, ખેતરની વાડ અને પુલ તોડી નાખનાર, બીજાની પત્નીને પ્રદર્શિત કરનાર, તરસી ગાયોની તળાવડી તોડનાર, કન્યા સાથે વ્યભિચાર કરનાર, કપિલાનું દૂધ પીનાર શુદ્ર અને માંસ ખાનાર બ્રાહ્મણ મૃત્યુ પછી વૈતરણી નદીમાં રહે છે. આ બધા સિવાય અહંકારી, પાપી અને પોતાની ખોટી પ્રશંસા કરનાર, કૃતઘ્ન, ગર્ભપાત કરનાર વૈતરણીમાં રહે છે.
પરંતુ આ પાપી આત્માઓમાંથી જેણે મકર અને કર્ક સંક્રાંતિ, સૂર્ય, ચંદ્રગ્રહણ, સંક્રાંતિ, અમાસ કે અન્ય શુભ મુહૂર્તમાં શ્રેષ્ઠ દાન આપ્યું હોય તેને યમદૂતો દ્વારા ચોક્કસ સમય પછી આ નદીમાંથી બહાર કાઢવામાં આવે છે. તેથી જ પ્રાણીઓએ જીવતા હોય ત્યારે દાન કરવું જોઈએ અને ધર્મનો સંગ્રહ કરવો જોઈએ.
આ સિવાય જે જીવાત્મા જીવતો હોય ત્યારે ગોદાન કરે છે એટલે કે કાળી કે લાલ રંગની ગાયને બે કાળા વસ્ત્રોથી ઢાંકીને બ્રાહ્મણોને દાન કરે છે, તેને પણ આ નદીના ત્રાસમાંથી મુક્તિ મળે છે. એટલા માટે હિંદુ ધર્મમાં મૃત્યુ પહેલા ગોદાન કરવામાં આવે છે. એવું માનવામાં આવે છે કે ગાયનું દાન કરવાથી માણસ તે જ ગાયની પૂંછડી પકડીને નદી પાર કરે છે. અને સત્કર્મોના ફળથી તેને સાંસારિક અને પરલૌકિક સુખ મળે છે.
(ડિસ્ક્લેમર : અહીં આપેલી માહિતી સામાન્ય ધારણાઓ અને માહિતી પર આધારિત છે. અમે તેની પુષ્ટિ કરતા નથી.)
આ માહિતી ધ ડિવાઇન ટેલ અને અન્ય નેશનલ ન્યુઝ એજન્સીઓના ન્યુઝ આર્ટિકલ માંથી સંપાદન કરી લીધેલ છે.
