ગામમાં એક શિયાળ રહેતો હતો, એક દિવસ તેને ખાવા માટે કઈ મળ્યું નહીં એટલે તે ભૂખના કારણે ગામમાં આમ-તેમ ફરવા લાગ્યો. જ્યારે તે આખું ગામ ભટક્યા પછી કઈ જ નહીં મળ્યું, તો તે ગરમી અને ભૂખના કારણે એક ઝાડ નીચે જઈને બેસી ગયો.
અચાનક તેની નજર ઉપર ગઈ. ઝાડ પર એક કાગડો બેસેલ હતો. તેના મો માં એક રોટલી હતી. કાગડાને જોઈને કુતરાના મોં માં પાણી ભરી આવ્યું. તે કાગડા પાસેથી રોટલી કેવી રીતે મેળવવી તે વિચારી રહ્યો હતો.
ઘણી વિચાર્યા પછી તે કાગડા સાથે વાત કરવાનો નિર્ણય કર્યો તેને કાગડાને ફક્ત એક વાત કીધી કે કાગડાની રોટલી કૂતરાને મળી ગઈ. કૂતરાએ કાગડાને કહ્યું ‘શું કાગડા ભાઈ, ગામમાં તમારા ગીતની ખુબ ચર્ચા થઇ રહી છે, શું તમે મને તમારું ગીત સંભાળવશો નહિ?
કાગડાએ પોતાની પ્રસંશા સાંભળીને ખુબ ખુશ થયો અને તે કૂતરાની વાતમાં આવી ગયો. કાગડાએ જેવું જ ગીત ગાવવા માટે મોં ખોલ્યું તો રોટલી નીચે પડી ગઈ અને રોટલી લઈને કૂતરો ભાગી ગઈ. કાગડાને રોટલી ગયા પછી પોતાની મૂર્ખતા પર પછતાવો આવવા લાગ્યો.
આ વાર્તાની શિક્ષા : આ નાનકડી વાર્તા આપણને સ્પષ્ટ સંદેશ આપે છે કે ક્યારેય પણ પોતાના ખોટા વખાણથી બચો. ઘણી વખત આપણા જીવનમાં આપણને ઘણા એવા લોકો મળે છે, જે હંમેશા પોતાનું કામ કાઢવા માટે આપણી ખોટી પ્રશંસા કરે છે અને એક વખત તેમનું કામ થઇ જાય તો તે આપણી તરફ એક વખત પણ જોતા નથી. એટલા માટે પોતાની ખોટી પ્રશંસાથી બચો.
